Glazuur
Glazuur vind ik een ingewikkeld onderdeel van het keramische proces. Ja, het maakt een product echt af, maar glazuur moet ook een toevoeging zijn aan het ontwerp. Daarbij moet de kleur van de klei een hoofdrol spelen.
Het samenstellen van glazuur vergt veel scheikundige kennis, nauwkeurigheid en tijd.
Om mijn kennis op dit gebied te vergroten, heb ik een uitgebreide training in glazuren gevolgd.
Voordat je een goed glazuur hebt, ben je heel wat onderzoek en experimenten verder. Met veel geduld, tegenslag en verwondering krijg ik steeds meer grip op de grondstoffen die samen een glazuur vormen. Ik haal inspiratie uit het opzoeken van de grenzen van de samenstelling van een glazuur.
Proloog
Wat is een glazuur?
Glazuur is een glasachtige laag die tijdens het stoken versmelt met het oppervlak van keramiek. Het ontstaat uit een mengsel van grondstoffen die bij hoge temperatuur vloeibaar worden en zich tijdens het afkoelen hechten aan de scherf.
Een glazuurrecept bestaat uit drie basiscomponenten: glasvormers, smeltmiddelen en stabilisatoren. Deze moeten in de juiste verhouding aanwezig zijn om goed uit te smelten en tot een stabiele glazuurlaag te komen.
Glazuur kan functioneel zijn – het maakt een product geschikt voor dagelijks gebruik – maar het is ook een belangrijk onderdeel van de uitstraling van een werk. Kleur, glans, textuur en diepte worden voor een groot deel door het glazuur bepaald.
Samenstellen van een glazuur
Het noteren van de samenstelling van een glazuur kan op twee manieren: als Segerformule of als recept. In de formule zijn de onderlinge verhoudingen van de oxiden in het glazuur af te lezen, uitgedrukt in molverhoudingen. De oxiden zelf worden in de praktijk meestal niet als pure stoffen gebruikt, omdat veel oxiden in hun zuivere vorm giftig, instabiel of slecht verwerkbaar zijn. In plaats daarvan worden ze aangeleverd via grondstoffen die tijdens het stoken uiteenvallen in de gewenste oxiden. Een recept bevat dus de feitelijke grondstoffen waarmee je de oxiden uit de formule op een veilige en praktische manier inbrengt.
Segerfomule
Glazuurreeks
(Foto´s bijvoegen en percentages controleren!!!)
Basis transparant glazuur
Kwarts
Aluminiumoxide
Kaolien
Kaolien
Dolomiet
Magnesiet zwaar
Strontium
Magnesiet licht
Zinkoxide
Talk
Wollastoniet
Titaanoxide
Rutiel
Tinoxide
Zirkoonoxide
Overeenkomstige grondstoffen met Technische Keramiek
Zirkoonoxide ZrO2
Zirkoonoxide is een grondstof die wordt gebruikt om glazuren dekkend te maken. Door de toevoeging van zirkoonoxide wordt het glazuur opaak. De zirkoondeeltjes lossen niet op, maar blijven in het glazuur zweven.
Zirkoonoxide kan op elke temperatuur worden gebruikt en heeft een smeltpunt verhogend effect. Daarnaast heeft het een versterkende werking en verkleint het de kans op haarscheuren in het glazuur.
Het zorgt voor een gelijkmatige, matte of zijdeglans afwerking, afhankelijk van de rest van de glazuursamenstelling. Ook kan zirkoonoxide de kleurintensiteit van pigmenten in het glazuur beïnvloeden.
Aluminiumoxide Al2O3
Aluminiumoxide is een belangrijke grondstof in glazuur. Siliciumoxide vormt de glasbasis, terwijl aluminiumoxide fungeert als stabilisator. Het verhoogt de viscositeit van het gesmolten glazuur, waardoor dit beter op het oppervlak blijft liggen en minder snel afloopt. Bovendien verhoogt het de hardheid en krasvastheid van het glazuuroppervlak.
Aluminiumoxide beperkt de kristalvorming in het glazuur, wat de transparantie bevordert. Een te hoog gehalte kan daarentegen leiden tot een matte of doffe uitstraling. Daarnaast verhoogt aluminiumoxide de smelttemperatuur van het glazuur, wat invloed heeft op het stookproces.
Wat gebeurt er als ik grondstof uit glazuur vervang voor Technische Keramiek?
Zirkoonoxide ZrO2
Glazuur
Technische
Keramiek
Aluminiumoxide Al2O3
Glazuur
Technische
Keramiek
Vervolgonderzoek
- Wat gebeurt er als ik water als additief toevoeg aan glazuur grondstoffen?
- Kan ik draaien met glazuur grondstoffen?